تکنولوژی جدید - آخرین کاربرد هواپیماهای بدون سرنشین فیبر نوری در میدان نبرد

UAV های سنتی (خلاکهای بدون سرنشین) معمولاً به سیستم های ارتباطی رادیویی تکیه می کنند، که در آن هر دو هواپیما بدون سرنشین و کنترل کننده از راه دور آن با گیرنده های رادیویی مجهز هستند.این سیستم ها امکان انتقال دستورات دو طرفه را فراهم می کنندبا این حال، یک نوآوری جدید (UAV های فیبر نوری) به عنوان یک راه حل برای چالش های جنگ الکترونیکی مدرن در حال ظهور است.برای اولین بار توسط DARPA در سال 2000 تحت برنامه "جنگ نزدیک شناسایی مرگبار" (CCLR) معرفی شد.، در ابتدا به دلیل اثربخشی سیستم های کنترل رادیویی معمولی در آن زمان نادیده گرفته شد.

در محیط سخت جنگ الکترونیکی میدان جنگ اوکراین، تولیدکنندگان UAV با مشکلات فزاینده ای روبرو شده اند زیرا سیگنال های RF سنتی اغلب خراب می شوند.وسایل نقلیه نظامی اغلب مجهز به دستگاه های خنثی کننده بدون سرنشین هستند که می توانند مناطق حفاظت گسترده ای را ایجاد کننددر این زمینه، UAV های فیبر نوری علاقه و پتانسیل بازار را به دست آورده اند.

هواپیماهای بدون سرنشین فیبر نوری از فیبر نوری به عنوان یک پیوند ارتباطی بین UAV و ایستگاه کنترل زمینی استفاده می کنند.و مقاومت قوی در برابر تداخل الکترومغناطیسیهسته ی یک UAV فیبر سیستم انتقال نوری است که شامل یک فرستنده فیبر در هواپیما و یک گیرنده در زمین است.فرستنده فیلم ضبط شده را به سیگنال های نوری تبدیل می کند، که از طریق فیبر منتقل می شوند و سپس در ایستگاه زمینی به ویدیو رمزگشایی می شوند.این امکان انتقال فیلم با وضوح بالا یا حتی فوق العاده بالا را با ثبات برتر در محیط های فشرده می دهد.